| pn | wt | sr | cz | pt | so | nd |
| 31 | 01 | 02 | 03 | 04 | 05 | 06 |
| 07 | 08 | 09 | 10 | 11 | 12 | 13 |
| 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 |
| 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 |
| 28 | 29 | 30 | 01 | 02 | 03 | 04 |
1 listopada 1934 roku Stefan, uczeń klasy VI, za pomocą stalówki i czarnego tuszu narysował w zeszycie do przyrody mapę ważniejszych rezerwatów w Polsce. Pod numerem pierwszym kryje się chyba Puszcza Białowieska, ostatni trzynasty leży gdzieś nad Dniestrem, na południowy-wschód od Lwowa. Nie wiem, co kryje, przydała by mi się dobra mapa.
Robal wywiesił nową, czystą flagę, potem zakutani w czapki i szaliki przegapiliśmy formalne sejmowe głosowanie, skubiąc resztki winogron w wilgotnej altanie, przy kawie migdałowej z promocji w supermarkecie, gorącej przed wotum zaufania dla rządu, a całkiem wystygłej tuż po.
Mateła podrzucił nam sławny horror, ale dopadł mnie atak klaustrofobii po pierwszych scenach w ciasnej jaskini.
Zamierzam świętować ze szpadlem i grabiami – spróbuję się odprężyć po szkolnym wariactwie prób, apeli i próbnych sprawdzianów kompetencji.
Teraz spać, spać.