| pn | wt | sr | cz | pt | so | nd |
| 28 | 29 | 30 | 31 | 01 | 02 | 03 |
| 04 | 05 | 06 | 07 | 08 | 09 | 10 |
| 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 |
| 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 |
| 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 | 01 |
Przez lata towarzyszyłam fascynacji Robala zardzewiałą, powstańczą bronią, znalezioną dawno temu w dziupli starej, podwarszawskiej wierzby, a dziś ja mam swój kawałek żelastwa :-) Ta podkowa, w nieodgadniony sposób, całkowicie wrosła do wnętrza grubej sosny, kto by przypuszczał, jakie szczęście kryje niewielkie zgrubienie na pniu :-)
Rześko i bezchmurnie, a ja ślęczę nad prezentacją, której końca nie widać, a myśl przewodnia ledwie majaczy pod korą. Męczę się i odczuwam ból, to bardziej rzemieślnicza, niż twórcza praca, nie mój temat, nie mogę złapać bakcyla.
A tymczasem sto tulipanów wypuściło sto pąków. Jesienią za pomocą szpadla, kompostu i setki nie dorośniętych cebulek z supermarketu próbowałam zakląć przerośnięte strachy. Tulipany o dziwo mają się dobrze, strachy również.
Kolejny raz piszę notkę koło północy, tylko kilka słów, zanim R skończy łazienkową krzątaninę. Śpijcie dobrze Wszyscy, którzy tu zajrzycie. Dobranoc.