Komentarze: 4
zamieszkałeś najbliżej.
len – szorstki październik.
śpisz obok tak odważnie.
tymczasem wczoraj płonie.
falują wstęgi tapet. wybuchają
sterowce, rdzawe strzępy stacji
zaśmiecają niebo.
księżyc obnosi gładką twarz. mija
północ - najbardziej stały punkt
na sklepieniu.
zmarszczone zwoje chmur. sowa (?)
milcząc spada w ciemność
z muchołówką w dziobie.
w butach piasek znad rzeki.
gdy zrzuci z siebie wszystko
- czy będzie podobny?
to co się liczy – jest szare.
surowe będzie jutro.
sweter naciągnięty na
ziębnące ciało.
Później spróbuję przy nim pomajstrować. Teraz aerobik.
:-)