z wyspy

kiedy tak leżę na wieczornej plaży

między kupką popiołu a nieżywą muchą

a cienie kładą się obok i rosną

tylko buk nade mną w jasnym uniesieniu

i jasnym szeleście wiecznego majestatu

czy zmieni się

wszystko

może odciski ptasich stóp

okażą się trwalsze od żwiru

albo zamki budowane dla zabawy

otoczą fosą nie do przejścia

nagle mnie przygniata

nieodparta senność

wyspa rozmywa się i tonie

trochę krzycząc i trochę śpiewając

wychodzą postacie ze snu

i zostają

nawet nie wiedząc