Komentarze: 14
Nikt już nie uprawia żyznych mad nad Wisłą, wokół nic, tylko zielsko, cykuta i bieluń. Nieco dalej na wschód za torami widać wydmy, a na ich zboczu dwa białe, czujne koty między równymi rzędami poplonu z seradeli. Ktoś tu jeszcze próbuje siać, zbierać, nawozić, robić to, co należy, jakby nie istniały: piach, susza, koniunktura, czy garb.