Komentarze: 8
Nie pomieszczę
jednak nie pomieszczę go w tym ciasnym wierszu
mierzącego czas i przestrzeń
wzrokiem odlanym z nadziei i zwątpienia
Mawiają, że gdy osiągnął rogatki pierwszego gorion
odczuł na własnej skórze mapę
której legenda głosi
że jest podzielnym władcą bezdroży.
I że gdzie niegdyś leżał skulony
wraca później pewnym krokiem
z niezachwianym spokojem
z widmowym rysem oddalenia w oczach.
Wspomina się
o jego umyśle przywykłym do nabierania wysokości
o twarzy
do której pasuje każda radość i każdy smutek
krążą też krzyki
o jego ciele wystawionym do bólu.
_________________________
Dzisiaj 10:38, napisał: Robert X